Newsletter

  wpisz wypisz

 

Jahiar Group Janas Tomasz Jak Wolność To Wolność (JWTW)
Jarocin - Wioska Folkowa Jejant'e Jędruch Małgorzata
J.R.M. (The J.R.M. Band)

 

Jahiar Group - oryginalny zespół grający przede wszystkim muzykę Orientu. Powstał w 1988 w Lublinie jako duet, w skład którego weszli: Agnieszka Kołczewska (? Escola Ritmo!, ? Gonble, ? Orkiestra św. Mikołaja) - bębny i instrumenty perkusyjne i Irańczyk Jahiar Azim Irani - santur, śpiew. Niedługo potem dołączyli do nich Kurtmołła Abdulganijew (pochodzący z Ukrainy Tatar krymski) - akordeon i Sławomir Łukasiewicz - gitara (? Orkiestra św. Mikołaja). W ciągu niemal 10 lat istnienia skład niejednokrotnie ulegał zmianie, w sumie przez zespół przewinęło się 20 muzyków. W repertuarze grupy znajduje się przede wszystkim perska, afgańska, hinduska, turecka muzyka tradycyjna, ale też są utwory z Ukrainy czy własne kompozycje oparte na folklorze azjatyckim. Atutem Jahiar Group są egzotyczne instrumenty oraz znakomity orientalny śpiew Jahiara, który jest także muzykiem sesyjnym. Współpracuje m. in. z Andrzejem Smolikiem, Leszkiem Możdżerem, koncertuje także z zespołem Voo Voo, Kayah, Anją Orthodox. Komponuje muzykę do spektakli Teatru Lalki i Aktora im. H. Ch. Andersena w Lublinie. Pierwsze kroki kapela stawiała na konkursach, gdzie szybko została zauważona. Na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Ludowej ? "Mikołajki Folkowe" w 1998 zajęła III miejsce, a rok później na tym samym festiwalu zdobyła I nagrodę, I miejsce również zajęła na festiwalu ? "Folkowa Majówka" w Radomiu w 1999. Zespół prowadzi warsztaty muzyczne, był organizatorem festiwalu ? "Orient Lublin" (2002-2005). Obecny skład zespołu: Jahiar Azim Irani - śpiew, santur; Agnieszka Kołczewska - śpiew, djembe, kongi, instrumenty perkusyjne; Kurtmołła Abdulganijew - akordeon; Grzegorz Drozd - kongi. Dyskografia: "Teheran" CD Orange World 2001.
www.etno.serpent.pl/bands/jahiar_group.html

 

Janas Tomaszabsolwent polonistyki UAM w Poznaniu. Recenzent muzyczny "Gazety Wyborczej" w Poznaniu, członek redakcji "Czasu Kultury", publikował m.in. w "Jazz Forum". Ma na swoim koncie współpracę z Radiowym Centrum Kultury Ludowej oraz poznańskim "Rock Radio". Uczestnik rady artystycznej festiwalu "Poznań Jazz Fair". Juror festiwali folkowych - "Nowa Tradycja", "Mikołajki Folkowe", "Folkopranie" ("Ethnosfera"), a także konkursu na Folkowy Fonogram Roku. Laureat stypendium artystycznego Miasta Poznania za rok 1999. O wielu lat jest felietonistą Pisma Folkowego "Gadki z Chatki", w których krytycznym okiem, ale jednocześnie z sympatią, spogląda na polskie środowisko folkowe. Człowiek zorientowany w kwestii najnowszych trendów i zjawisk na polskiej scenie folkowej.

 

Jak Wolność To Wolność (JWTW) - zespół z pogranicza folku i piosenki autorskiej. Został zaakceptowany przez publiczność folkową. Tworzy go siedem osób, których doświadczenia artystyczne i życiowe prowadziły różnymi drogami, i może właśnie dlatego ich spotkanie doprowadziło do powstania oryginalnego projektu. Historia JWTW sięga początku lat 90., kiedy trzech muzyków z aktualnego składu zespołu (Wiesław Orłowski, Małgorzata Sobczyk, Maciej Pietraho) założyło formację pod nazwą Szczęśliwy Zbieg Okoliczności. Już wtedy zaczynała się kształtować artystyczna wizja muzyki, która łączyłaby w sobie wyraźnie określony przekaz tekstowy z muzyką żywą i energetyczną, związaną z folkiem i rock'n'rollem. Pod koniec 1996, podczas prób muzycznych przed nagrywaniem ścieżki dźwiękowej do filmu "Gnoje", doszło do kolejnego spotkania muzyków, które zaowocowało powstaniem obecnego kształtu zespołu. Pierwsze koncerty formacji, spotkały się z pozytywnym odbiorem zwłaszcza publiczności "folkowej", która zaakceptowała z entuzjazmem próbę połączenia muzyki z kręgu ballady i piosenki autorskiej z elementami muzyki rockowej i punkowej. Pod koniec 1997 powstał pierwszy album zespołu, nagrany przez Agencję Artystyczną ? "Folk Time". W 2000 został nagrany drugi album "Honorowi dawcy krwi" (muzyczna premiera tego albumu nastąpiła na początku lipca 2001). Do pracy przy tym nagraniu jako producent został zaproszony Wojciech Waglewski (Voo Voo), któremu wspólnie z zespołem udało się skonkretyzować, a jednocześnie rozbudować aranżacyjnie pomysły muzyczne zawarte w nowych i starych piosenkach zespołu. Płyta "Honorowi dawcy krwi", nagrana i wydana przez Pomaton EMI, została nominowana do nagrody Fryderyków 2001 w kategorii Piosenka Autorska. Obecnie zespół koncertuje sporadycznie. Skład: Katarzyna Sobczyk - śpiew; Elżbieta Misiak - akordeon; Wiesław Orłowski - gitara, śpiew; Maciej Pietraho - sajgonka, śpiew; Maciej Sosnowski - perkusja; Igor Buszkowski - gitara basowa, chórki; Jarek Denis - gitara elektryczna, chórki. Dyskografia: "Jak Wolność to Wolność" MC Agencja Artystyczna "Folk Time" 1997; "Honorowi dawcy krwi" CD Pomaton EMI 2001.
www.towolnosc.website.pl

 

Jarocin - Wioska Folkowa - koncerty folkowe, które zostały zorganizowane w czasie kultowego festiwalu muzyki rockowej w Jarocinie w latach 1991-1992. Pomysł narodził się w 1990 podczas dyrektorowania Piotra Majewskiego. Miał to być pokaz "kolorowych" muzykantów grających na "trzeciej" scenie, czyli przy ognisku na polu namiotowym. Projekt niestety upadł i doczekał się realizacji dopiero w roku następnym, kiedy to Majewski został ponownie szefem artystycznym festiwalu. Zaangażował wówczas w prace nad koncertami grono współpracowników tworzące radiową redakcję Brumu (Jerzy Owsiak, Alicja Leszczyńska, Jakub Wojewódzki, Piotr Klatt, ? Wojciech Ossowski) - audycji, której był pomysłodawcą. W trakcie przygotowań do festiwalu nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora artystycznego i funkcję tę przejął Jerzy Owsiak, który do pomysłu Wioski Folkowej miał entuzjastyczny stosunek. W efekcie organizatorami koncertu folkowego na Małej Scenie w Jarocinie byli Alicja Leszczyńska i - pomagający jej - Wojciech Ossowski. Do udziału w przedsięwzięciu zaproszono: ? Kwartet Jorgi, ? Varsovię Mantę, ? Sierrę Mantę, ? Jejante, Los Borachos, Raz - Dwa - Trzy, ? Nocną Zmianę Bluesa, Paula Josta z Niemiec (członka celtyckiej formacji Galahad z Duisburga), ? Orkiestrę Św. Mikołaja, ? Open Folk i grupę ? Maidens oraz lokalną formację reggae. Zaproszony do udziału szkocki bard Jammes Curran wprawdzie przybył na miejsce, ale odmówił z niewiadomych przyczyn koncertu. Inna kapela - You Slosh z racji potężnego brzmienia została zaproszona na dużą scenę. Scena folkowa, zwana też Wioską Folkową, rozpoczęła prezentacje o godz. 17.00, a zakończyła około 5.00 nad ranem dnia następnego. Publiczność na tym koncercie szacuje się na ponad 7000 widzów (na równolegle wabiącej widzów Nocy Metalowej niecałe 3000 melomanów). Na koncercie Wioski Folkowej miał swój debiut także ? Folk Time, którego pierwsze wydawnictwa pojawiły się właśnie przy jarocińskiej scenie. Wówczas też miała premierę "Kołomyjka Jarocińska" Orkiestry św. Mikołaja spontanicznie zaaranżowana w czasie festiwalu, zaś Paul Jost napisał po powrocie do Niemiec specjalną piosenkę o festiwalu, którą chciał nagrać w towarzystwie polskich muzyków, lecz do takiego nagrania nigdy nie doszło. Kolejny festiwal w 1992 potwierdził wielkie zainteresowanie sceną folkową. Na deskach Małej Sceny ponownie zaprezentowały się te same zespoły, tym razem bez Orkiestry św. Mikołaja zastąpionej przez Poles Appart. Ponownie producentami koncertu byli Leszczyńska i Ossowski. Na dużej scenie podczas tej edycji Jarocina wystąpiła Sierra Manta. Występy powtórzyły sukces poprzedniej edycji i Owsiak wraz z producentem całego festiwalu zaczęli zastanawiać się, czy w 1993 nie przenieść Wioski Folkowej na główną scenę, ale właśnie w tym roku szefem artystycznym został Jakub Wojewódzki i Wioska Folkowa w Jarocinie przestała istnieć. Wkrótce i sam festiwal zamknięto, a echem owego pomysłu był festiwal Energia Sztuki i Przystanki Woodstock preferujące "otwartą" muzyczną formułę, tak charakterystyczną dla "Jarocinów" Jerzego Owsiaka.

 

Jejant'e - warszawski zespół, który działał w latach 1991-1995, jeden z pierwszych na polskiej scenie folkowej. Powstał z inicjatywy Zbigniewa Gielnickiego oraz Piotra Zgorzelskiego (Warszawski Dom Tańca), grających wcześniej muzykę andyjską. Po okresie fascynacji Ameryką Południową starali się w nowym składzie łączyć elementy muzyczne z różnych stron świata oraz komponować własne utwory oparte na muzyce ludowej, także polskiej. Zespół grał na instrumentach akustycznych. Skład: Andrzej Marzęcki - gitara akustyczna, charango; Janusz Fabjańczyk - gitara, cuatro; Danuta Malitka-Górska - śpiew, Jolanta Kawulok - skrzypce, śpiew, Mikołaj Wielecki - instrumenty perkusyjne; Piotr Witwicki - gitara basowa; Jarosław Woszczyna - saksofon; Robert Kuba - quena, zanpona; Grzegorz Markowski - quena, zanpona; Piotr Majewski - charango; Zbigniew Gielnicki - gitara akustyczna, charango, tress; Piotr Zgorzelski - quena, zanpona, mandolina. Dyskografia: "Jejante" MC, FolkTime 1993; "El Cuatro" MC, FolkTime 1995.

 

Jędruch Małgorzata jedna z ważniejszych opiniotwórczych postaci polskiego folku, dziennikarka ? Radiowego Centrum Kultury Ludowej, organizatorka Festiwalu Muzyki Folkowej Polskiego Radia ? "Nowa Tradycja", juror wielu festiwali folkowych. Urodziła się w Lublinie, gdzie ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną I i II stopnia im. K. Lipińskiego w klasie fortepianu. Studiowała muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim. Na zajęciach z etnomuzykologii odkryła polską muzykę tradycyjną. O tym, że posiada dar organizacji, przekonała się w czasie studiów, gdy za sprawą ? Wojciecha Ossowskiego zaangażowała się do organizacji sceny folkowej "Festiwalu Życia" oraz koncertów folkowych w ramach świnoujskiej FAM-y. Z dziennikarstwem zetknęła przy współpracy z codzienną gazetą wydawaną podczas Konkursu Chopinowskiego w 1990. Później współpracowała z Polskim Radiem - w 1991 została zatrudniona w Programie 2 Polskiego Radia. Po pracy w Redakcji "Wiadomości Kulturalnych" przeniosła się do Redakcji Muzyki Ludowej. Po powołaniu Radiowego Centrum Kultury Ludowej zaczęła realizować następne marzenia - organizować koncerty, festiwal "Nowa Tradycja", festyny plenerowe na dziedzińcu Polskiego Radia oraz to, co najważniejsze - jeździć "w teren". Współtworzyła serię płyt z polską muzyką ludową wydawaną przez Polskie Radio ? "Kolekcja Muzyki Źródeł". Była redaktorem wydanej z okazji 10. "Nowej Tradycji" dwupłytowej "Antologii polskiego folku", na którą złożyły się nagrania laureatów tego festiwalu. W wyniku reorganizacji struktur Polskiego Radia odeszła z pracy w połowie 2007.

 

J.R.M. (The J.R.M. Band) - poznańska grupa grająca muzykę irlandzką założona przez Rory'a Allardice (Szkot z Dundee, lektor British Council, Kierownik Studium Nauczania Języka Angielskiego przy UAM w Poznaniu) - mandolina, whistle, harmonijka ustna, śpiew; Michała Jankowskego (Poznaniak, anglista, wykładowca w Instytucie Filologii Angielskiej UAM w Poznaniu) - gitara akustyczna i Jacka Podbielskiego (Poznaniak, muzykolog, Kierownik Muzeum Instrumentów Muzycznych w Poznaniu) - gitara akustyczna, śpiew. Nazwa The J.R.M. Band pochodzi od początkowych liter imion założycieli. Repertuar zespołu jest inspirowany tradycyjnymi standardami celtyckimi (Szkocja, Irlandia, Bretania) i oparty głównie na brzmieniu typowych instrumentów celtyckich (dudy, flety, flażolety, skrzypce, akordeony). Kapela wykorzystuje też instrumenty klawiszowe oraz bogatą sekcję rytmiczną. J.R.M. nie stroni również od tradycyjnej polskiej spuścizny muzycznej. W instrumentalnych wiązankach (medleys) słychać m.in. cytaty preludiów, mazurków czy nokturnów Fryderyka Chopina. Niekiedy sięga również po szanty. Od 1992 (z przerwą na dwuletni pobyt w Nowej Zelandii w latach 1994-1996) współpracował z grupą Martin Parker Anglik z Uttoxeter w hrabstwie Staffordshire, językoznawca, profesor i wykładowca w Instytucie Filologii Angielskiej UAM w Poznaniu, wokalista grający m.in. na skrzypcach, mandolinie i gitarze akustycznej. W 1994 krótko grał w zespole Simon Caar, Irlandczyk wychowany w Manchesterze, grający na irlandzkim drewnianym flecie poprzecznym oraz Bogna Bartkowska śpiewająca celtyckie ballady gitarzystka. W składzie: Rory Allardice - mandolina, whistle (flażolet), harmonijka ustna, śpiew; Michał Jankowski - gitara akustyczna; Mariusz Graczyk - akordeon; Magdalena Niedziejko - skrzypce; Mirik Arsenian - instrumenty perkusyjne; Mariusz Sprutta - gitara basowa, śpiew. Zespół nagrał kasetę "In the Pub" wydaną przez firmę Motivex przy współpracy firmy UpGREAT. Nagranie powstało w Studio Giełda w Poznaniu (grudzień 1995) podczas koncertu na żywo transmitowanego przez Radio Merkury oraz częściowo w studio po koncercie. Kaseta zawierała wybór tradycyjnych tematów celtyckich, irlandzkich oraz szkockich utworów instrumentalnych i pieśni, skocznych jigów i reeli czy nostalgicznych ballad i lovesongów. W 1997 członkowie The J.R.M. Band rozjechali się po świecie. Allardice do Zjednoczonych Emiratów Arabskich, gdzie założył zespół Next Flight Out i organizował imprezy celtyckie; Graczyk do Hiszpanii, Sprutta w Himalaje, Niedziejko założyła rodzinę, a Arsenian przeprowadził się do Gliwic. Jedynie Jankowski, ostatni z pierwotnego składu, wraz z Parkerem, skupili wokół siebie świetnych poznańskich muzyków: Artura Gronowskiego - gitara basowa, Witolda Wojtkowiaka - perkusja, Tomasza Dolezicha - skrzypce, którzy tworzyli zespół od 1998. Na przełomie nowego millenium do grupy wrócili Graczyk i Sprutta, a miejsce Dolezicha zajmuje Zbigniew Rybak, skrzypek jazzowy i koncertmistrz Teatru Muzycznego w Poznaniu. Dołączył do nich Witold Wojtkowiak - perkusja. W tym składzie zespół brzmiał znajomo, prawie jak w 1996. Nowością stało się połączenie celtyckiej harmonii z dynamicznym akompaniamentem sekcji rytmicznej. W sierpniu 2000 Parker wyjechał z Polski do Bahrainu, a na stanowisku wokalisty i frontmana zastąpił go Wojciech Jachowski, znany ze sceny szantowej. Jachowski okazał się być liderem, który doskonale nawiązuje kontakt z publicznością. J.R.M współpracował w tym czasie z dudziarzami: Przemysławem Wawrzyniakiem i Pawłem Kobusem, harfistką - Luizą Harasim-Grzelką oraz tancerzami: Anną Niedźwiedź i Konradem Wiśniowskim. W 2003 zespół skrócił nazwę do J.R.M. W tym roku nastąpiły kolejne roszady w składzie. Jachowskiego zastąpiła wokalistka Katarzyna Aszyk, a skrzypce przejął Tomasz Urban. Do stałego składu dołączył, współpracujący z grupą od kilku lat, Przemysław Wawrzyniak (dudy szkockie, flażolety, flety, bodhran i instrumenty perkusyjne). Jesienią 2003 J.R.M. rozpoczął prace nad nowym repertuarem i aranżacjami, które mają się zakończyć wydaniem płyty. W połowie 2005 formacja weszła do studia z 15 nowymi utworami. We wrześniu 2005 Katarzyna Aszyk wyjechała na stypendium do Portugalii, a grupa postanowiła koncertować w poszerzonym składzie i z rozbudowanym instrumentarium. Do zespołu dołączyli akordeonista Wojciech Jurgiel, który zajął miejsce Graczyka; i na krótko - Romuald Andrzejewski (instrumenty klawiszowe). W przeciągu niespełna dwóch ostatnich lat skład jeszcze ulegał zmianom. Obecnie zespół tworzą: Tomasz Urban - skrzypce; mandolina, śpiew; Krzysztof Ryszard Brych - flażolety, akordeon, saksofon, klarnet, harmonijka ustna, śpiew; Michał Jankowski - gitary; Artur Grudziński - pianino, instrumenty klawiszowe; Mariusz Sprutta - gitara basowa, śpiew, flażolet, parlando; Witold Wojtkowiak - perkusja. Dyskografia: "In the pub" MC, Motivex 1996.
www.jrm.art.pl