|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|||
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
||||||||||||||||||||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|||||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
||||||||
ZESPÓŁ POLSKI  Powstały w 1994 roku przedstawia wybór najpiękniejszych i najciekawszych polskich pieśni i tańców ludowych do dziś mało znanych szerokiej publiczności. Pragnąc kontynuować i propagować najstarsze tradycje, muzycy Zespołu Polskiego poszukują repertuaru w źródłach historycznych i dokumentacji naukowej. Z tego samego względu grają wyłącznie na autentycznych instrumentach ludowych. Łącząc walory poznawcze z najwyższego lotu doznaniami estetycznymi, wzbogacają swe artystycznie doskonałe wykonawstwo o typowe maniery wykonawcze muzyki ludowej, łącznie z improwizacją.
Podstawowym instrumentem polskiej muzyki ludowej są skrzypce. Ponieważ jednak stanowią one w rodzimym folklorze element stosunkowo nowy, Zespół Polski postanowił sięgnąć do dawnej tradycji instrumentów tzw. kolanowych, na których grano techniką paznokciową. I tak w składzie zespołu znalazł się XVI-wieczny instrument smyczkowy (fidel płocka), pochodzący z wykopalisk archeologicznych z Płocka oraz znana z przekazów z końca XIX wieku tzw. suka biłgorajska. Sześciostrunową fidel płocką odnaleziono w 1985 roku. O wyjątkowości tego instrumentu decyduje rzadki typ podstawka o dwóch nóżkach nierównej długości oraz bardzo zachowawcze cechy konstrukcyjne (brak podstrunnicy i strunociągu), nawiązujące do okresu średniowiecza. Czterostrunową sukę zrekonstruowano na podstawie źródeł ikonograficznych, jako że nie zachował się żaden egzemplarz instrumentu. Suka, wchodząca w skład Zespołu Polskiego, jest pierwszą poprawną rekonstrukcją tego niezwykle dekoracyjnego instrumentu, którego forma plasuje się gdzieś pomiędzy dawnymi chordofonami ludowymi a klasycznymi skrzypcami. Na obu instrumentach, fideli płockiej i suce, gra się w pozycji kolanowej, skracając struny przez boczny dotyk paznokciem. Taka technika wykonawcza zanikła u końca XIX wieku, a jej współczesne odtworzenie możliwe było dzięki wieloletniemu doświadczeniu w grze na instrumentach azjatyckich założycielki, autora aranżacji i kierownika zespołu Marii Pomianowskiej. Koncerty Zespołu Polskiego stanowią niepowtarzalną okazję usłyszenia brzmienia wymarłej tradycji. Inne instrumenty wchodzące w skład zespołu to skrzypce żłobione, piszczałki, dudy, lira korbowa, cymbały, basy i bębny. Skład taki pozwala wykonywać repertuar wielu różnych regionów, a zarazem gwarantuje autentyczne brzmienie zespołu.
Głównym założeniem Zespołu Polskiego jest sięganie do korzeni muzyki polskiej i słowiańskiej, aby wydobyć i unaocznić słuchaczom specyfikę muzyki polskiej od XVI wieku po dzieła Fryderyka Chopina, aż do twórców współczesnych.
W roku 2002 liderka grupy zrealizowała długo oczekiwane solowe nagrania - płytę "Suita Jedwabnego Szlaku" - wraz z muzykami z Japonii, Chin, Australii i Polski. Trzynaście kompozycji tworzących ten ponad 70-minutowy album są podsumowaniem 20-letnich poszukiwań przez artystkę wspólnego muzycznego pierwiastka dla rozmaitych kultur kontynentu Euroazjatyckiego.
Dyskografia: |
|
||||||||||||||||||||||
 |
|
||||||||||||||||||||||
 |
 |
 |
 |
|
|||||||||||||||||||
